Omet navegació

incomodar

En el sentit de ‘causar incomoditat’, és transitiu:

La presència de molta gent incomoda les persones amb autisme.

La teua ausència la va incomodar. (I no: * La teua ausència li va incomodar.)

Com a sinònim de enfadar-se, és pronominal:

Núria es va incomodar perquè no anares a la seua festa.

Compareu amb fastiguejar, molestar.